Dag 25 & 26 Da Lat naar Mui Ne

Dag 25 

Vanmorgen hebben we een klein beetje uitgeslapen. We hebben bij dit hotel geen ontbijt en onze bus naar de volgende bestemming Mui Ne vertrekt pas om 13:00. Rond een uurtje of 9:30 zijn we eruit gegaan en hebben onze laatste spulletjes gepakt en zijn naar het busstation gegaan om hier de tickets op te halen en spullen te droppen. Wij boeken trouwens al onze vervoersreizen (exclusief vluchten) via 12go.Azie. Hier voer je in van welke stad naar welke stad je wilt reizen en alle mogelijk opties zoals trein, bus en Easyriders komen naar voren. Op deze manier kan je je vervoersmiddelen en tijdstip kiezen en boeken. Je hebt hiervoor wel een creditcard nodig. Je krijgt de tickets op je mail en die laat je vervolgens zien bij het busstation. Op de tickets staat ook de locatie waar je je moet melden! Werkt perfect en is een goedkope optie om je tickets te regelen. 

Maargoed we konden onze spullen kwijt en vervolgens zochten wij een tentje dichtbij om te eten. Tegenover de bussen zat gelukkig een goede tent, zo konden wij ook gelijk de bussen in de gaten houden. Vanuit deze tent hebben wij ook onze laatste trein en hotel geboekt om vanuit Mui Ne naar Ho Chi Minh City te gaan. We gaan vandaag van Da Lat naar Mui Ne en vanuit daar helaas naar ons eindpunt van deze fantastische reis. Net toen ons eten op was en de tickets geboekt waren moesten wij naar de bus. Dit sloot dus allemaal perfect op elkaar aan. 

Vanuit de bus onderweg zag je weer veel fruitteelt. Maar ook zag je struiken met rode pepers erin hangen. Ik blijf de uitgestrekte velden met fruit en groentes echt heel mooi vinden, vooral met de werkende mensen erin. Bij deze velden hadden de mensen grote manden op hun rug waar ze het geplukte fruit en groenten in deden. In combinatie met het Vietnamese hoedje maakte dit echt het perfecte plaatje. Helaas kon ik geen foto's maken aangezien de bus hier snel doorheen rijdt. Ik wil het woord "snel" graag benadrukken want we hadden dit keer echt een chauffeur die het leven niet zag zitten. Wij hebben heel vaak onze adem in gehouden door het rij gedrag van de buschauffeur. Hij haalde constant mensen in langs ravijnen en ook ging hij veels te snel door de haarspeldbochten. Gelukkig nemen wij voor elke reis standaard een primatourtje in, anders waren we sowieso ziek geworden! Lang leve de primatour! 

Na een helse rit van 4 uur kwamen wij aan in het warme Mui Ne. Dit plaatsje is weer totaal anders dan de vorige plaatsen waar wij tot nu toe zijn geweest. Mui Ne is een kustplaats met vele soorten duinen. Zo heb je de rode en de witte duinen. In beide waan je jezelf in de woestijn maar zie je de zee gewoon op de achtergrond. Meteen toen we het gebied inreden zag je voornamelijk de rode duinen. We hadden meteen zin om deze te gaan ontdekken en beklimmen maar we moesten nog even geduld hebben. Toen wij aan kwamen was het echt heel erg slecht weer, het regende en de straten waren helemaal volgelopen! 

Tot nu toe hebben wij elke keer zoveel mazzel met het weer. Dit moet je eigenlijk altijd pas zeggen zodra je thuis bent maar zelfs al zou het nu ineens non stop gaan regenen dan nog hebben we extreem veel mazzel gehad. In Da Lat hoorde we dat het al weken non stop aan het regenen was en ze nog nooit zoveel regenval hebben gehad en toen wij aankwamen was het droog en heeft het in 48 uur misschien een uur geregend. Op Cat Ba is er na ons vertrek een tyfoon geweest waardoor mensen het eiland niet meer op of af konden. Met excursies hadden wij meestal gewoon droog en zonnig weer en we hebben vele zonuren gehad. Wij nemen gewoon het zonnetje mee denk ik :) 

De zoektocht naar ons hotel duurde dit keer absoluut niet lang. Mui Ne centrum bestaat uit een lange straat. Dus alles wat je zoekt ligt aan die straat. We hadden weer een onwijs fijn hotel met... ZACHTE BEDDEN!! We hadden een heerlijke kamer met mooi zwembadzicht en heel erg vriendelijk personeel! De bevolking in Vietnam is onwijs behulpzaam en helpt je meteen als je hulp nodig heeft... daar kunnen de westerlingen nog wat van leren! Het hotel heeft ons ook geholpen om bij een goed ziekenhuis te komen. Dan verhaal staat al in de vorige blog dus dat sla ik nu even over :) 

Wat me wel opviel in het ziekenhuis en op vele werkplekken is dat moeders hun kinderen gewoon mee naar het werk nemen. Achter de balie in het ziekenhuis zat een jongen van ongeveer 6 jaar oud en hij was de zoon van de mevrouw achter de balie. Dit is me al vaker opgevallen dat dit hier gewoon mogelijk is! Erg grappig! 

Omdat we eerst niet zeker wisten of mijn arm gebroken was hadden wij zelf ondersteuningsmateriaal gemaakt. Drukverband konden we nergens krijgen dus nu had ik een sok met ducktape! Ja backpackers moeten soms creatief zijn :) 

Na het ziekenhuis bracht onze taxi ons netjes terug naar het hotel. Naast het hotel was een etensconcept wat wij erg grappig vonden. Er stonden ongeveer 9 A 10 etenskraampjes allemaal uit verschillende continenten die eten verkochten. Je koos dan een tafel(nummer uit) en kon bij alle tentjes porties bestellen en uitproberen. We hadden een heerlijke naanbrood met kaas en knoflook en kick probeerde meerdere soorten vlees. Ik speelde nog een beetje safe door voor pasta te kiezen maar morgen was ik van plan om meer te experimenten! Na het eten hebben we nog een beetje op de kamer gerommeld en zijn vervolgens lekker gaan slapen! 

Dag 26 
Bij dit hotel hadden wij geen ontbijt dus we konden weer een klein beetje uitslapen. Je kon wel tegen betaling ontbijt krijgen dus we hoefde niet te zoeken naar een tentje. Dit was erg relaxed en ze hadden ook redelijk lekker eten. Een goed ontbijt is hier heel belangrijk omdat we onwijs veel doen op een dag! 

Vandaag wilde wij de zandduinen gaan ontdekken. Om hier te komen hebben wij weer scooters gehuurd. Er werd ons wel vermeld dat er veel politie rijd en dat zij je boetes geven omdat we geen Vietnamees rijbewijs hebben. Tijdens de canyoning kwamen we NL tegen die werden aangehouden en een boete kregen voor rijden zonder Vietnamees rijbewijs. Zij vertelde hun verhaal en moesten per persoon €15 betalen. Nadat zij betaalde kregen zij een formulier waarop stond dat zij voor drie dagen niet aangehouden mochten worden voor het rijden zonder Vietnamees rijbewijs. Je bent dus illegaal aan het rijden maar ze mogen je niet aanhouden of een boete geven! Nogal krom maar wel handig voor de backpackers. Gelukkig zijn wij tijdens ons reis geen politie tegen gekomen. 

Wij namen een toeristische route naar de rode zandduinen en reden langs de kustlijn wat al een fantastisch beeld geeft! We kwamen uit eindelijk een soort verlaten dorpje tegen. Hier stonden huizen die nooit waren afgemaakt en er hing een griezelige sfeer. Later in de rit kwamen we ook spook resorts en flatgebouwen tegen. Deze resort lagen prachtig aan de kust maar waren niet af en vervallen. Een heel erg griezelig beeld en als er geesten bestaan, waren ze hier sowieso te vinden! Ik ben blij dat wij hier reden bij daglicht. 

Wat ik wel echt heel grappig vond was het feit dat wij over een 80 weg reden en er zebrapaden aanwezig waren op deze wegen. Je rijdt dus 80 en er kan gewoon ineens iemand oversteken (inclusief geit, hond of koe) en diegene heeft dan nog voorrang ook! Heel bijzonder. 

Toen wij een stuk verder reden, kwamen wij op een weg die naar beneden loopt en onder aan deze helling was een soort palmboom plantage. Het zicht alleen al was al bijzonder maar de warme hitte over de weg gaf het plaatje nog meer sfeer. Iedereen kent dat wel dat het dan heel erg warm is en het lijkt alsof er olie op de weg ligt met een soort waas erboven. Dit hing voor die bomen en ik was verliefd op dit plaatje! 

Uiteindelijk kwamen we aan bij de rode zandduinen. Het is een heel bijzonder beeld om zoveel zand bij elkaar te zien. Het is absoluut niet te vergelijken met de duinen van NL. Je hebt echt het gevoel alsof je midden in de woestijn loopt. Net toen ik foto's wilde maken kwam ik er wel achter dat mijn sd kaartje van mijn camera nog in de kaartlezer voor mijn telefoon zat.. helaas moeten we het dus doen met de foto's van onze telefoons. Ik heb wel echt veel medelijden met mensen die door de woestijn kilometers moeten lopen want wat is dat zwaar. Het zand is zo los dat je er tot aan je enkels in zakt en de zon op je hoofd maakt het heel warm. Het zand was wel heel bijzonder want de bovenste laag was een beetje oranje en heel erg los zand. Maar als je iets dieper ging en je trapte dat zand omhoog kwam er donkerrood zand naar boven. Dit is dan wat natter zand. Ook zaten er harde stukken in het zand met allemaal patronen erin. Hier is denk ik meer vocht gevallen waardoor de zandlagen op elkaar plakken en het hard wordt. Het was echt heel erg mooi en gaaf. Kick heeft lekker door de "woestijn" gerend en stond op de hoogste heuvels. Ook liep in de verte op een hoge berg een hondje wat een heel gaaf en schattig beeld gaf! Een beetje het wilde westen sfeertje. Met de rotsen en zandduinen leek het een beetje zoals ik het herken van de films die zijn opgenomen in Amerika. 

Na een poos rondlopen, rennen, klimmen, zweten en foto's maken stapte wij weer op de scooter. Voordat wij naar de witte zandduinen gingen wilde wij nog even het sd kaartje halen uit het hotel. Daar hebben we ook meteen even gedoucht want de rode zandduinen waren leuk maar je wordt volledig gezandstraald! Dit doet zelfs best wel pijn op je blote huid. We waren dus meteen drie tinten bruiner maar dat verdween helaas weer toen wij het zand van ons afspoelde onder de douche. Weer wat schoner en met sd kaart stapte wij op de scooter! 

Onderweg zagen wij nog een grote vuilnisbelt waar allemaal honden op zaten op zoek naar eten! Dit waren dus de echte zwerfhonden. Het valt wel op dat er in Vietnam aanzienlijk minder zwerfhonden zijn dan in Thailand. Meer mensen hier nemen honden en katten als hun huisdier. 

Vervolgens gingen wij door richting de witte zandduinen. Deze lagen op ongeveer 32 km rijden dus we waren even onderweg! Maar wel weer een hele mooie route. Op de witte zandduinen kreeg ik van Kick Quad rijden cadeau. We mochten dus 20 minuten met quads over de duinen crossen. Tijdens het rijden bleven twee mannen bij ons achterop zitten. In het begin vond ik dit een beetje jammer maar eenmaal op de duin snapte wij waarom. Het was enorm stijl en serieus best wel moeilijk en eng! Je ging echt recht omhoog of naar beneden. We hadden beide ook echt wel de hulp nodig van de mannen vanwege de moeilijkheidsgraad. Maar de ervaring was zo tof. Lekker scheuren door het zand en dan het prachtige uitzicht en het perfecte witte zand! 

Na een hele bijzondere rit over deze speciale duinen was de rit helaas al weer klaar en reden wij naar de uitgang. Toen wij daar kwamen zagen we een paar struisvogels en helaas werden deze gebruikt om op te rijden. Op de ruggen van deze prachtige dieren lagen zadels en kinderen waren op ze aan het rijden. Op foto's zagen we ook dat volwassen toeristen op de ruggen van de struisvogels gaan zitten. Heel naar om te zien. 

Omdat we voor het donker terug wilde zijn moesten we aan onze terug rit beginnen. Onderweg moesten we even stoppen om te tanken en onze monden vielen open om te zien dat een jongen van een jaar of 8 A 9 werkzaam was bij de pomp en kick zijn scooter vol kwam gooien. Wat een bizarre wereld toch! 

Omdat we meerdere keren verkeerd waren gereden lukte ons het niet om voor het donker terug te zijn waardoor we maar meteen terug reden naar het dorp. Ik spaar van elk land waar we zijn geweest een armbandje en deze moest ik nog scoren in Vietnam. Ik had de tip gekregen dat een restaurantje in Mui Ne ze zelf maakte voor je neus en dit wilde wij wel graag zien. Midden in het restaurant staat een heel groot apparaat.. een soort spinnenwiel alleen dan 100x zo groot. Om letters in het bandje te maken moet ze op bepaalde trapper staan en aan touwtjes met zakjes trekken. Ik was verbaast dat ze in 10 minuten tijd het gehele bandje af had en hem lief aan de tafel kwam brengen. We hadden onze drankje nog niet een geopend. In het restaurant was ook live muziek, hierbij waren drie mannen die op trommels sloegen en hierbij zongen. In het restaurant hingen ook allemaal Afrikaanse maskers waardoor je het gevoel had alsof je in Afrika zat. In een dag hadden we dus zowel het gevoel in Azië, Afrika en Amerika te zijn geweest! Lekker goedkoop reizen :) 

Na het drankje zijn we terug gegaan naar het hotel en hebben meteen de scooters ingeleverd waarna we naar hetzelfde tentje als gisteren zijn gegaan. Dit keer hebben we ook struisvogel geproefd. Beetje raar aangezien we ze vanmiddag zagen lopen maar we willen zoveel mogelijk proberen dus dat doen we dan ook. Het vlees zelf smaakte naar de marinade maar de structuur was heel zacht, net als stoofvlees. Het was op zich redelijk lekker. 

Na het avontuurlijk hapje zijn we terug gegaan naar de kamer om lekker te slapen. 

 In deze blog geef ik ook de uitslag van de prijsvraag. Op de foto zie je 20.000 Vietnamese dong en dat is omgerekend €0.74. Jan zat er dus het dichts bij :)