Dag 16 & 17 & 18 Hue - Hoi An

Hi lieve mensen, weer een nieuwe blog! Ook deze bestaat weer uit drie dagen. We hebben een spannende tour gemaakt achterop de motor en ik heb het thuisfront beloofd dat ik spannende dingen die stress kunnen opleveren voor het thuisfront pas achteraf vertel. Vandaar dat deze blog nu ook uit drie dagen bestaat. Ik las laatst ook mijn eigen blog terug en zag aardig wat spellingsfouten, sorry hiervoor! Ik schrijf de blog op mijn telefoon en meestal aan het einde van de dag wanneer ik moe ben dus dat maakt het wat moeilijker haha! 

Dag 16 

Dag 16 begon heel zwaar en heftig. De nachtbus was absoluut niet fijn. We lagen beide helemaal dubbel gevouwen en de persoon die boven mij lag moest er in de nacht vaker uit en stond dan per ongeluk op mijn hand of been. Ook nam de buschauffeur veel lifters mee die niet erg stil waren en toeterde hij om de 5 minuten wel een keer. Ook ging de tweede buschauffeur in het gangpad naast kick liggen en die begon kick de hele tijd te duwen. Al met al geen groot succes. Ik stapte dan ook niet al te vrolijk uit de bus. De volgende keer gaan we toch echt voor een nachttrein. Dit is iets duurder maar dan heb je wel gewoon een bed en slaap je max met 4 personen in een kamertje.

Toen we gebroken en moe uit de bus stapte werden wij meteen aangesproken door twee mannen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er op dat moment geen zin in had en niet luisterde naar wat zij ons aanboden. Kick luisterde gelukkig wel en hoorde dat zij precies waren wat wij zochten, namelijk Easyriders. Wij willen van Hue naar Hoi An via Easyriders reizen. Hierbij zit je achterop bij ervaren motorrijders. Vele toeristen rijden dit deel zelf op een scooter of motor maar dat willen wij niet omdat we niet ervaren zijn. Tevens wordt er wel aangeraden dit op een motor te doen omdat het een van de mooiste wegen in heel Azië zijn. We wilde tijdens ons verblijf in Hue op zoek naar goede en betaalbare Easyrider en nu stonden ze gewoon voor ons neus. Deze twee mannen hebben ons op de motor naar ons hotel gebracht en wij spraken een tijd af in de middag om plannen en een prijs door te spreken. Eerst wilde wij even bijkomen van de reis. 

We hebben heerlijk tot 12:00 op onze hotelkamer uitgerust en gingen toen koffie drinken met de Easyriders. We hebben een route besproken en een bedrag af gesproken. Het zijn hele aardige mensen, met vele goede recensies. We hebben de helft al betaald en betalen de tweede helft zodra de rit geweest is. Je merkt wel dat je in Azië vertrouwen moet hebben in elkaar. Het zou kunnen dat deze meneer overmorgen niet komt opdagen en wij hem wel de helft betaald hebben. Maar we mochten een foto maken van zijn gezicht en kregen zijn telefoonnummer. Dus fingers crossed maar ik heb er de volle vertrouwen in! De Easyriders waarschuwde ons ook voor het feit dat veel mensen ons wiet en coke zouden proberen te verkopen en dat we hiervoor uit moesten kijken. 

In de andere steden hoorde wij taxi chauffeurs ook al regelmatig vragen of wij drugs wilde kopen maar in Hue wordt er wel heel vaak gevraagd of wij iets willen kopen. Een man probeerde letterlijk een zakje wiet in mijn handen te duwen. Gelukkig was ik voorbereid waardoor ik mijn hand wegtrok. Wij vonden dit erg opvallend en ook erg vervelend. Alles is hier natuurlijk ontzettend strafbaar dus het verbaasde ons dat de verkopers nog zo opzichtig zijn. 

Nadat alles met de Easyriders geregeld was wilde wij nog lunchen. Wij vonden een tentje waar we een soepje konden krijgen. Wij zaten net toen wij twee mensen tegen kwamen.. jullie mogen drie keer raden! ........ Jahoor Milan en Quincy. Ze zaten in hetzelfde restaurantje een paar tafels verder. We wisten wel dat ze in dezelfde stad waren maar dat je op hetzelfde moment in dezelfde tent bent zonder dat je elkaar hebt gesproken is wel weer heel toevallig. We hebben even samen gezeten waarna we allemaal weer onze eigen weg gingen. Kick en ik hebben de stad verkend. We hebben een rondje gelopen en kwamen uit bij het water. We wilde naar een local markt lopen en kwamen onderweg een groep jongeren tegen. Ook zij wilde hun Engels bijspijkeren en aangezien wij deze gesprekken leuk vinden gingen we ook met hun het gesprek aan. Ik vind het zo een leuk concept dat de locals met toeristen gaan praten voor hun Engels. Dat zouden ze in NL ook moeten doen! Zij vertelde ons wel dat de local markt helaas al dicht was. 

We besloten toch naar de andere kant van de stad te lopen en gingen de brug over. Hier vonden wij eindelijk een grote supermarkt! Meestal heb je alleen maar kleine locale supermarkten maar deze zijn vrij duur. Een beetje te vergelijken met de prijsverschillen tussen de liddl en de spar. In deze supermarkten zagen we wel weer de meeste rare dingen. Zo kan je daar insecten kopen als snack. En liggen er allerlei soorten vis(delen). Je kan ook alleen de vissenkoppen of staarten kopen. Ook lagen er dachten we dode krabben maar eentje bewoog nog een beetje met zijn ogen. Ik vond het niet leuk om te zien dus we gingen snel weer door. Ik hoopte nog een zak Unox tomatensoep tegen te komen maar helaas. 

Op de terugweg vonden we een plaats om te eten. De afgelopen dagen hebben we heel vies gegeten en we waren wel toe aan een goede maaltijd. Het was een foute Amerikaanse tent. Hier kregen wij heerlijke burgers en spareribs. Terwijl we aan het eten waren stond er leuke muziek aan zoals: YMCA - Its raining man - Thats the way i like it - night fever - stayin alive en give me the night. De eigenaar van de tent was ook echt een topvent! De sfeer daar was perfect. Wij hebben hier heerlijk gegeten en genoten. Via de app hadden we met Milan en Quincy afgesproken nog even een drankje samen te doen. 

Met zijn vieren gingen we naar een tentje in een achteraf straatje en hier hebben we gezellig wat gedronken en spelletjes gespeeld waarna we allemaal weer naar ons eigen hotel gingen om te slapen. 

Dag 17 
Vandaag ging onze wekker weer om 8:30. Wel vroeg hoor voor de vakantie. Maar aangezien het ontbijt vroeg dichtgaat en wij wel willen ontbijten gingen wij eruit. Na het ontbijt hebben we wel lekker rustig aan gedaan en een filmpje gekeken op de kamer. Je zou denken wat zonde om in zo'n mooi land een filmpje te kijken. Maar je bent gewoon fysiek niet in staat om een volle maand lang constant nieuwe plekken te verkennen. We hebben de zender fox movies en hier komen nieuwe Engelse films, dus dat kijkt erg prettig. 

Na de film hadden wij het plan om een verlaten waterpark te bezoeken. Wij hebben in het centrum weer een scootertje gehuurd en zijn naar het park gereden. Onze scooters waren dit keer minder luxe en die van Kick viel ook constant uit! Maar uiteindelijk kwamen we aan bij het park. 

In 2003/2004 zijn de Vietnamezen begonnen met de bouw van het waterpark. Zij hebben 3 miljoen geïnvesteerd en kwamen er toen achter dat er geen budget meer was waardoor de bouw is gestaakt. Zij hebben het park achtergelaten en de natuur heeft verder het werk gedaan. Officieel mag je het park niet meer bezoeken omdat het vervallen is en mensen op de bouwwerken gingen klimmen. Daarnaast hebben er jaren wilde krokodillen gewoond in het park. Deze zijn in 2016 wel verwijderd maar niet zo lang geleden zijn deze wel weer gesignaleerd. Er staan bewakers bij het park maar voor een paar euro laten ze je wel binnen. Door het park rijd ook een bewaker om een oogje in het zeil te houden. 

Zodra je het park inrijd kom je bij een soort  amfitheater waar je in kunt. Hieromheen staan tribunes en deze zien er meteen al griezelig en verlaten uit. Vanuit de tribune zie je het water waar ze waarschijnlijk van plan waren om shows in de geven. In het bad ligt nu enkel wat troep en regenwater. Het verhaal gaat dus dat dit een paar jaar geleden de thuisbasis van de krokodillen was. Op de muren van dit gebouw staan ook waarschuwingen wat de locatie nog enger maakt. Ongemerkt ben je toch constant op je hoede om te kijken of er geen rare dieren op de loer liggen. 

Vervolgens reden we met onze scooter door naar een nog griezeliger deel. In dit gedeelte waren drie grote glijbanen gebouwd. Aan het einde van de glijbanen lag een zwembad. Dit zwembad was gevuld met vies water. Op internet hadden we al gelezen dat dit water zo vies is dat zodra je erin gaat dit niet goed is voor je gezondheid. Wat het eng maakt is dat je de bodem niet kan zien en je dus niet weet wat erin zit. We hebben beide een foto gemaakt aan de rand van dit "zwembad" bij de glijbanen en je ziet aan mijn gezicht goed dat ik dit toch wel spannend vind. Ik was onwijs bang dat er opeens een groot beest omhoog zo springen! Naast dat zwembad ligt nog een klein zwembad met een speeltoestel voor kinderen. Hier liet ik kick goed schrikken. Er lag een grote nep krokodil op de grond. Ik stopte ineens met lopen en zei tegen kick: " ik zie een krokodil!" Echt jullie hadden zijn gezicht moeten zien! Het lukt me niet vaak om hem te laten schrikken dus ik genoot hier erg van! Je kon naar boven bij de glijbanen. Eerst liepen we over een pad wat heel erg begroeid was waardoor je door de bosjes liep. Aangezien we hier geen goed zicht hadden op eventuele dieren ( slangen etc) besloten we een ander en beter pad te zoeken. Gelukkig vonden we deze waardoor we naar boven konden lopen. Vanaf boven had je goed uitzicht op het veld en het zwembad. Wat leuk was om te zien is dat er overal graffiti is gespoten maar dat zelfs deze kunstenaars niet ver de glijbaan op gaan omdat het gewoon te griezelig is. Hier boven hebben we even een lekker drankje gedronken en genoten van het horror schrikbeeld! 

Vervolgens stapte wij weer op onze bikes en reden naar het boegbeeld van het park! Een gigantische draak! Dit is een groot gebouw in de vorm van een draak. De buitenkant zelf is al fantastisch om te zien. Je kan je goed voorstellen dat dit een heel mooi waterpark had kunnen worden. Als je bij de draak wilt komen, loop je via loopbruggen. Zodra je de draak binnenkomt loop je door een soort aquarium heen. Je hebt van die aquariums dat je door een buis loopt en er dieren om heen zwemmen. Dit principe wilde ze hier ook gaan maken. Het glas was nu stuk en de doorgang was erg donker en griezelig. Een verdieping hoger leek het erop dat ze daar een restaurant wilde maken. Er was een podium aanwezig en achter deze zaal lag een keuken. Het was erg gaaf om hier doorheen te lopen. De plannen waren duidelijk, het is gaaf en zonde tegelijk dat ze het nooit hebben afgemaakt en het nu vervallen is. Je kan ook door wenteltrappen helemaal naar boven lopen waardoor je in de bek van de draak komt. Het is echt heel erg hoog waardoor je een volledig uitzicht had over het gehele park. Hier heb ik een klein vlogje gemaakt en die zal ik snel toevoegen. Ook hier was weer veel graffiti te vinden.  

Vanuit de draak zagen wij in de jungle een blauwe stenen auto staan. Ook deze hebben wij even verkend. Ik vond dit autootje echt heel erg leuk maar ik stond wel vol in een mierenhoop waardoor er overal mieren zaten. Als ik eraan denk krijg ik weer jeuk. Het park is erg groot dus je kan veel rijden met de scooter. We namen nog wat alternatieve routes door het park maar vaak liepen deze of dood of ze voelde niet veilig genoeg waarna we weer omkeerde! Het is bijzonder om te voelen dat alles in je lichaam zegt dat je weg moet uit het park en je constant dreiging voelt maar je enthousiasme en je hoofd de plek willen verkennen. Tijdens ons verblijf zagen we ongeveer 10 andere toeristen door het park tijden. Het is dus echt een trekpleister onder de westerlingen. 

Na ongeveer 2 uur hadden we heel het park gezien en reden wij weer naar de uitgang. Hier stonden nog wat locale mannen die ons uitnodigde om bij hun thuis te komen eten. Ik hoor vaak van andere reizigers dat met locals mee gaan de leukste verhalen oplevert maar toch vind ik met een vreemde van straat mee naar huis gaan, niet het beste plan! Dit hebben wij dus ook niet gedaan. Wij hebben de mannen vriendelijk bedankt en zijn door gereden. 

Op de heenweg reden wij door hele drukke gebieden en dit vonden wij niet leuk. Op de terugweg wilde wij dus een alternatieve route door de natuur maken. Op Google maps zochten wij een geschikte route en deze vonden wij ook! We reden door een groot natuurgebied en kwamen op een punt waar vele mensen parkeerde en een heuvel op liepen. Wij waren nieuwsgierig dus wilde ook naar boven... en wat ben ik blij dat we dat gedaan hebben! Het was een uitzichtpunt over het bos en een grote rivier. Het uitzicht alleen al was fantastisch maar er waren een aantal factoren die het nog mooier maakte! Zo zag je ver in de natuur rookpluimen alsof er stammen mensen zaten en klonk er trommelmuziek door de bergen heen. Ook vaarde er constant een gammele veerpont over en weer de rivier over. Je rook de natuur en je had het gevoel alsof je midden in een film was beland. 

Deze route was soms wel apart. Het ging dan van een breed pad naar een heel smal paadje door de bossen waardoor je je afvroeg of het klopte. Maar elke keer was het goed en kwam je weer op bijzondere locaties. Zo was er ook midden in de bergen en de bossen een onwijs grote begraafplaats. Dit was tevens wel de mooiste die ik ooit had gezien. Er lagen denk ik wel 1000e graven met de meest mooie bouwwerken eromheen. De lichamen begraven ze hier niet maar liggen in stenen kisten op de grond. Deze kisten zijn in alle vormen en maten zoals een lotusbloem. In sommige graven liggen hele families. Het was bijzonder om te zien en dit kwam ook door de locatie. Je had uitzicht over de bossen en dezelfde grote rivier van eerder. Tussen de graven liepen berggeitjes te grazen wat ook een uniek beeld gaf. Het was echt een prachtige rustplek. 

Kick had wel echt een rotscooter. Hij viel zodra je een beetje langzaam reed uit en dan moest je hem weer aantrappen. Dit was erg vermoeiend waardoor we op sommige mooie stukken toch snel door zijn gereden zodat de scooter bleef lopen. 

Omdat we een alternatieve route reden kwamen we door gebieden die absoluut niet toeristisch waren. Ik zou meteen geloven dat sommige van deze locals nog nooit een westerling hebben gezien. De kinderen die wij tegen kwamen wilde allemaal een high five of een boks en kwamen zwaaiend op ons af gerend. We kwamen ook een oud vrouwtje tegen.. dat klinkt opzich niet heel bijzonder maar dit was zo'n typisch oud Vietnamees vrouwtje! Lekker gebruind, prachtige rimpels, grijs lang haar opgestoken en belangrijk detail geen tanden! Zij zat op een stenen muurtje en keek naar ons. Toen ik naar haar lachte, lachte zij van oor tot oor terug. Ik heb denk zelden in mijn leven zo een oprechte glimlach gezien. 
Wat ook grappig was is dat zodra je een seconde stilstaat om te oriënteren waar je bent er gelijk een aantal locals naar je toe komen om je te helpen en de weg te wijzen. Het laatste wat mij heel erg opvalt is dat ik als westerse vrouw heel erg veel aandacht krijg van de mannen. Zonder in details te treden merk ik dat ze soms iets te lang en iets te vrolijk naar me lachen. Ook hebben zowel kick en ik al vaker gehoord dat ze ons mooi vinden. Dus mocht je onzeker zijn, ga naar vietnam! 

Nadat we deze te gekke route hadden gereden kwamen we langzaam aan weer in de bewoonde wereld en de weg werd ook steeds drukker. We wilde voor het donker weer terug zijn dus we kozen nu wel voor een drukke weg. Dit ging verbazingwekkend goed! We hebben het verkeer in Vietnam goed door en het anticiperen ging goed! We zijn veilig en wel weer aangekomen bij het inleverpunt. 

Na deze dag waren we weer erg moe van de dag. We besloten bij hetzelfde gezellige Amerikaanse tentje te eten als gisteren. De eigenaar waardeerde dit heel erg en gaf ons een gratis bordje van zijn eigen maaltijd. Hij had een ovenschotel gemaakt van kaas/ham en een soort kool. Dit was erg lekker. Na het eten zijn we lekker naar ons hotelkamer gegaan om weer heerlijk te slapen. 

Dag 18 
Vandaag ging om 7:30 weer de wekker. Vandaag is de dag dat we met de Easyriders van Hue naar Hoi An gaan reizen. Om 8:30 worden we opgehaald met de motor en gaat deze geweldige dag weer starten. 

We hebben gisterenavond onze backpacks al ingepakt waardoor we deze morgen gemakkelijk de laatste spullen konden pakken en konden ontbijten. Precies op tijd stonden onze chauffeurs klaar. Onze tassen werden op kundige wijze aan de motors vast gebonden en wij stonden vol verbazing te kijken naar hoeveel spullen er eigenlijk op een motor passen. 

Het begin van de rit was meteen heel indrukwekkend. Je voelt je heel erg vrij achterop een motor. De wind door je haren, de frisse wind op je huid, het zand in je ogen als je je motorhelmklep niet optijd dicht doet haha, het voelt echt fantastisch. Onderweg hebben we zoveel mooie dingen gezien, het liefst zou ik willen dat ik jullie door mijn ogen kon laten zien wat wij hebben gezien! Maar aangezien dat niet kan probeer ik jullie weer middels deze weg mee te nemen. 

Nadat we de stad uitreden kwamen wij in een groot natuurgebied. Onze eerste stop was dan ook bij een groot meer waar vele vissersbootjes lagen. Onze chauffeur vertelde dat ze hier voornamelijk nachtvissen en er om deze reden nu niemand aan het vissen is. Tijdens onze eerst stop was ik nog wat argwanend naar onze chauffeurs toe, tijdens de stops letten hun namelijk op je bagage terwijl jij rond loopt en geniet. Na meerdere stops kwam dit vertrouwen gelukkig wel!  

Wat ons erg opvalt in Vietnam en ook tijdens deze rit is dat mensen hier hun eigen afval verbranden. Langs de weg zie je vaak een hoopje troep in de brand staan. Dit is hun manier om de troep op te ruimen. 

Tijdens de route zie je veel dieren. Zo lopen de buffels, koeien, varkens en geiten gewoon over de weg. Dit heb ik al vaker benoemd in een blog maar het blijft een uniek en te gek beeld! Vooral de buffels vind ik te gek omdat je die in NL niet ziet. Ook de locals onderweg waren weer top! Net zoals gisteren zwaaien ze weer volop en geven ze zelfs handkusjes. 

De geur sensatie was tijdens deze rit trouwens echt perfect. Door de natuurgebieden ruikt het een beetje zoet met een mengelmoes van fris. Het is lastig uit te leggen maar het is echt een beetje zoet van geur. Dit komt misschien door alle rijstenvelden. 

Kick en ik hadden beide een andere chauffeur. Die van kick was iets jonger en minder ervaren en reed dus ook wat voorzichtiger. Mister Ro was mijn chauffeur en nam iets meer risico. Hij reed harder en vond drempels erg leuk. Hij vroeg op een gegeven moment aan mij of ik hield van zijn rijstijl of dat ik bang was. Ik gaf aan dat ik de bumpy road wel te gek vond waardoor hij vol enthousiasme door ging. Ook gaf hij aan dat motorrijden soms net dansen is. Hij neemt vaak mensen mee die als een stijve plank achterop de motor zitten terwijl je eigenlijk met je heupen mee moet bewegen met de motor. Hij gaf aan dat we een goed team waren. Mister Ro was erg aardig en enthousiast tegen ons. 

Onze twee stop was ook weer echt geweldig. We reden de bergen in en stopte bij een punt waar we konden zwemmen. Hier had je een waterval en een diep koudwatermeer. Dit water komt rechtstreeks uit de bergen. Je had een paar rotsen die net boven het water uitstaken, het water van de waterval spoelt hier overeen. Hier kon je met veel pijn en moeite op klimmen ( dit ging absoluut niet galant, ook aangezien ik 100 keer weer met de stroming mee naar beneden ging omdat het zo glad was) kick was hier iets kundiger in en klom zo naar boven. We houden het er maar gewoon op dat hij meer grip had door zijn zwembroek. Als het eenmaal gelukt was, kon je naar de waterval zwemmen en hieronder staan. Ook kon je middels dezelfde stenen van een natuurlijke glijbaan glijden, dit vonden wij ook erg leuk. Ze noemen deze plek the elephant waterfalls. Ze noemen het zo omdat er een groot stenen beeld van een olifant staat waar je op kunt klimmen. Als je hierop staat krijg je een prachtig beeld omdat de achtergrond uit alleen maar natuur en bergen bestaat. Uiteraard zijn wij hierop geklommen voor een foto. Hier kwam kick er gelijk achter dat zijn telefoon echt waterdicht is. Een Engels meisje maakte voor ons de foto. Terwijl zij een stukje terug liep om de telefoon terug te brengen gleed zij uit over de rotsen en liet kick zijn telefoon hierbij in het water vallen. Gelukkig was het meisje ongedeerd en ook de telefoon heeft bewezen dat hij echt waterdicht is want hij heeft het overleefd. Ook wilde kick en ik romantische hand in hand van de loopbrug ( gammele houtbrug) in het water springen. Terwijl wij ons samen afzette hoorde wij dat de brug behoorlijk kraakte. Dit gaf toch een apart gevoel omdat je niet weet of de brug nou breekt terwijl je erop staat of zodra je er af springt haha. Gelukkig bleek het loos alarm en de brug leeft nog steeds. Wij waren wel heel erg blij met de tip van Ro. Hij wilde perse 8:30 in de morgen vertrekken omdat het dan nog rustig zou zijn bij het water. Wij vonden dit wel wat vroeg maar omdat hij hierop aandrong gingen wij toch akkoord met de tijd. Nu kwamen wij erachter dat hij toch gelijk had. Toen wij bij het water aankwamen waren er ongeveer maar 5 andere mensen. Toen wij weggingen waren er al meer dan 25 mensen en er kwamen bussen vol mensen aan gereden. Het feit dat je bijna alleen daar zwom maakte de ervaring toch wat mooier. 

Na het zwemmen reden wij door naar een kustplaats. Hier gingen wij lunchen. Wij hadden een tafeltje met zicht op de zee en kregen een tafel vol met eten. Er lag vis, kip, rijst, ei en een salade van meerdere soorten zeewier! Dit was nog verrassend lekker. Wij hadden gezelschap van een prachtige hond. Hij kwam aan onze voeten liggen en wij besloten een deel van onze lunch met hem te delen. Eerst gaf ik hem een stuk kip en dit ging er vol enthousiasme in. Vervolgens gaf ik hem een stuk ei maar hier had hij blijkbaar geen zin in en dit liet hij ook braaf liggen. Blijkbaar krijgt deze hond genoeg te eten. Toen wij klaar waren heeft hij lekker de restjes kip naar binnen gewerkt! Ik had deze lieve vriend bijna mee naar huis genomen! 

Vervolgens zijn we naar de mooiste weg van Vietnam gereden, namelijk de Hai van Pass. Uiteraard ga ik hier nu over vertellen maar mocht je de kans krijgen in je leven moet je deze weg echt rijden en dan het liefst op een motor. Zelf rijden of achterop maakt niet uit, de ervaring is top! Hierbij rij je door een prachtig gebergte met vele haarspeldbochten. Je hebt uitzicht over de gehele kustlijn en steden die daaraan liggen. Je ziet een spoorlijn door de bergen gaan en ook hier lopen weer koeien en geiten langs en op de weg. Op de helft maakte wij ook een stop om het uitzicht goed in ons op te nemen. Wij hebben foto's gemaakt maar uiteraard komt de werkelijkheid niet goed over op de foto! Toen we aan de andere kant weer naar beneden reden zag je de gehele stad Danang liggen. Het is echt prachtig, vooral om al je zintuigen aan te zetten! Dus genieten van wat je ziet, ruiken hoe de natuur ruikt, de wind langs je helm hoort suisen en voelen hoe de vrijheid om je huid voelt. Je kan online filmpjes vinden van deze mooie route. Wij hebben ook wat filmpjes gemaakt en deze probeer ik zo snel mogelijk te plaatsen. 

Helaas kwam ook aan de hai van pass een einde en wij reden de stad Danang in. Dit is een stad een paar km van Hoi An af. De route die wij namen was goed want we zagen precies alle hoogtepunten van de stad. Zo reden wij over de drakenbrug. Op deze brug ligt een onwijs grote gouden draak. Ook reden wij langs de kust en zagen wij een locale markt voorbij komen. Onze volgende stop was ook in Danang. We mochten namelijk een grot bezoeken. Deze grot had iets griezeligs en later snapte wij ook wat deze grot wilde uitbeelden. Je kon in de grot diep naar beneden lopen via trappen. Beneden stonden vele beelden waarin martelmethodes werden uitgebeeld, zoals 
- iemand die door midden gezaagd werd 
- Iemand die gekruisigd werd 
- Iemand die opgegeten werd door een krokodil of slang 
- Iemand die vergiftig werd
En nog veel meer. Het was een luguber beeld! Toen wij naar boven liepen was het juist heel erg vredig met wierook en vele Boeddhabeelden. Toen wij later de folder lazen zagen wij dat ze in deze grot de weg naar de hel en de weg naar de hemel wilde uitbeelden. Dit is zeker gelukt. De trappen in deze grotten waren wel weer een flinke uitdaging wat het uiteraard weer veel leuker maakte. 

Onze laatste stop was een beetje een marketingstunt wat wij beide niet echt leuk  vonden. Hoi An onze eindbestemming voor vandaag staat bekend om kleding maken. Je kan voor een zachte prijs op maat gemaakte kleding laten maken. Het is best interessant om iets te laten maken maar deze keuze willen wij uiteraard zelf maken. De Easyriders vertelde ons dat we wat gingen drinken en zette ons af bij een van de zaakjes die kleding maken. Zij duwde meteen boeken met pakken, jurken, broeken en shirt onder onze neus. Uit beleefdheid keken wij toch in de boeken en ik vond een jurkje wel mooi. Ze stonden meteen op en wilde mijn maten op meten. Dit wilde ik helemaal niet en toen wij aangaven een andere keer terug te komen draaide de sfeer om en waren zij niet zo vriendelijk meer. Wij vonden het niet echt leuk dat de Easyriders ons hierheen hadden gestuurd en daarbij zeiden dat we gewoon wat gingen drinken. 

Nadat wij de kledingzaak waren ontvlucht werden wij naar het hotel gebracht. Wij blijven 4 nachtjes in Hoi An om bij te komen en daarom hebben wij ook een duurder en luxer hotel geboekt. En wat is het een prachthotel. We hebben een zwembad en een balkon! We hebben zelfs badjassen op de kamer. De kamer is prachtig, schoon en erg ruim. Ook hier hebben wij een Engelse tv, airco en een mini koelkast. De kamer heeft wel een grappig detail. Tussen de badkamer en de slaapkamer zit een muur. In die muur zit een raam waardoor je vanuit het bed door een raam de badkamer in kijkt. Als iemand naar de wc moet kan je dit dus door het raam zien haha. Zet er een rood lampje bij en het is net echt! 

Nadat wij even hebben uitgerust in de kamer zijn wij even de stad Hoi An in gegaan. We hebben wat gegeten en hebben een rondje gelopen. Wat ze zeggen over de stad is waar. Het is heel gemoedelijk en het voelt als thuis komen. In deze stad gebruiken ze geen standaard lantaarn licht maar gebruiken ze lampionnen. Dit geeft een warme en gezellige sfeer aan de stad. Omdat we beide vrij moe zijn van de reis hebben we besloten morgen de stad goed te verkennen. Voor nu duiken we lekker ons bed in na een heerlijke dag.  

Ik zet morgen de foto's die bij deze blog horen online! Voor nu gaan we lekker slapen. Het is hier alweer bijna 2:00 namelijk :)